روايت متّقى هندى
شيخ على متّقى هندى (متوفاى سال 975) بخش دوم از جلد نخست كتاب كنز العمّال را به عنوان «چنگ زدن به كتاب و سنّت» اختصاص داده و در آن بخش اين روايت را از چند طريق نقل مى كند:
الف ـ ابوبكر شافعى در كتاب غيلانيات مى نويسد كه ابوهريره مى گويد: پيامبر خدا صلى اللّه عليه وآله فرمود:
«من در ميان شما دو چيز را پس از خودم به جا گذاردم كه هرگز بعد از آن دو، گمراه نخواهيد شد: كتاب خدا و سنّتم. اين دو هرگز از يكديگر جدا نخواهند شد تا كنار حوض بر من وارد شوند».
ب ـ حاكم نيشابورى در المستدرك مى نويسد كه ابو هريره مى گويد: پيامبر خدا صلى اللّه عليه وآله فرمود:
«من در ميان شما دو چيز را باقى گذاردم كه بعد از آن دو، هرگز گمراه نخواهيد شد: كتاب خدا و سنّتم. آن دو هرگز از يكديگر جدا نخواهند شد تا كنار حوض بر من وارد شوند».
ج ـ حاكم نيشابورى در المستدرك مى نويسد: ابن عبّاس مى گويد: حضرتش فرمود:
«شيطان از اين كه در سرزمين شما پرستيده شود، مأيوس گشته . . .».
د ـ بيهقى از ابن عبّاس نقل مى كند كه پيامبر خدا صلى اللّه عليه وآله فرمود:
«اى مردم! من در ميان شما چيزهايى را باقى مى گذارم كه اگر به آن ها چنگ زنيد هرگز گمراه نخواهيد شد: كتاب خدا و سنّت پيامبرش».
هـ ـ ابو نصر سجزى در كتاب الابانه مى نويسد كه ابوهريره مى گويد: پيامبر خدا صلى اللّه عليه وآله فرمود:
«كتاب خدا و سنّت من هرگز از يكديگر جدا نخواهند شد تا كنار حوض بر من وارد شوند».
وى پس از نقل اين روايت مى گويد: اين روايت جدّاً غريب است(1).
روايت متّقى هندى
شيخ على متّقى هندى (متوفاى سال 975) بخش دوم از جلد نخست كتاب كنز العمّال را به عنوان «چنگ زدن به كتاب و سنّت» اختصاص داده و در آن بخش اين روايت را از چند طريق نقل مى كند:
الف ـ ابوبكر شافعى در كتاب غيلانيات مى نويسد كه ابوهريره مى گويد: پيامبر خدا صلى اللّه عليه وآله فرمود:
«من در ميان شما دو چيز را پس از خودم به جا گذاردم كه هرگز بعد از آن دو، گمراه نخواهيد شد: كتاب خدا و سنّتم. اين دو هرگز از يكديگر جدا نخواهند شد تا كنار حوض بر من وارد شوند».
ب ـ حاكم نيشابورى در المستدرك مى نويسد كه ابو هريره مى گويد: پيامبر خدا صلى اللّه عليه وآله فرمود:
«من در ميان شما دو چيز را باقى گذاردم كه بعد از آن دو، هرگز گمراه نخواهيد شد: كتاب خدا و سنّتم. آن دو هرگز از يكديگر جدا نخواهند شد تا كنار حوض بر من وارد شوند».
ج ـ حاكم نيشابورى در المستدرك مى نويسد: ابن عبّاس مى گويد: حضرتش فرمود:
«شيطان از اين كه در سرزمين شما پرستيده شود، مأيوس گشته . . .».
د ـ بيهقى از ابن عبّاس نقل مى كند كه پيامبر خدا صلى اللّه عليه وآله فرمود:
«اى مردم! من در ميان شما چيزهايى را باقى مى گذارم كه اگر به آن ها چنگ زنيد هرگز گمراه نخواهيد شد: كتاب خدا و سنّت پيامبرش».
هـ ـ ابو نصر سجزى در كتاب الابانه مى نويسد كه ابوهريره مى گويد: پيامبر خدا صلى اللّه عليه وآله فرمود:
«كتاب خدا و سنّت من هرگز از يكديگر جدا نخواهند شد تا كنار حوض بر من وارد شوند».
وى پس از نقل اين روايت مى گويد: اين روايت جدّاً غريب است(2).
روايت متّقى هندى
شيخ على متّقى هندى (متوفاى سال 975) بخش دوم از جلد نخست كتاب كنز العمّال را به عنوان «چنگ زدن به كتاب و سنّت» اختصاص داده و در آن بخش اين روايت را از چند طريق نقل مى كند:
الف ـ ابوبكر شافعى در كتاب غيلانيات مى نويسد كه ابوهريره مى گويد: پيامبر خدا صلى اللّه عليه وآله فرمود:
«من در ميان شما دو چيز را پس از خودم به جا گذاردم كه هرگز بعد از آن دو، گمراه نخواهيد شد: كتاب خدا و سنّتم. اين دو هرگز از يكديگر جدا نخواهند شد تا كنار حوض بر من وارد شوند».
ب ـ حاكم نيشابورى در المستدرك مى نويسد كه ابو هريره مى گويد: پيامبر خدا صلى اللّه عليه وآله فرمود:
«من در ميان شما دو چيز را باقى گذاردم كه بعد از آن دو، هرگز گمراه نخواهيد شد: كتاب خدا و سنّتم. آن دو هرگز از يكديگر جدا نخواهند شد تا كنار حوض بر من وارد شوند».
ج ـ حاكم نيشابورى در المستدرك مى نويسد: ابن عبّاس مى گويد: حضرتش فرمود:
«شيطان از اين كه در سرزمين شما پرستيده شود، مأيوس گشته . . .».
د ـ بيهقى از ابن عبّاس نقل مى كند كه پيامبر خدا صلى اللّه عليه وآله فرمود:
«اى مردم! من در ميان شما چيزهايى را باقى مى گذارم كه اگر به آن ها چنگ زنيد هرگز گمراه نخواهيد شد: كتاب خدا و سنّت پيامبرش».
هـ ـ ابو نصر سجزى در كتاب الابانه مى نويسد كه ابوهريره مى گويد: پيامبر خدا صلى اللّه عليه وآله فرمود:
«كتاب خدا و سنّت من هرگز از يكديگر جدا نخواهند شد تا كنار حوض بر من وارد شوند».
وى پس از نقل اين روايت مى گويد: اين روايت جدّاً غريب است(3).
(1) كنز العمال: 1 / 173 حديث 875 و 876 و 184 حديث 941 و 187 حديث 954 و 955 .
(2) كنز العمال: 1 / 173 حديث 875 و 876 و 184 حديث 941 و 187 حديث 954 و 955 .
(3) كنز العمال: 1 / 173 حديث 875 و 876 و 184 حديث 941 و 187 حديث 954 و 955 .
منو