روايت ابن عبدالبرّ

روايت ابن عبدالبرّ
يكى ديگر از افرادى كه اين روايت را نقل كرده است ابن عبدالبرّ قرطبى (متوفاى سال 463) است كه با دو سند اين روايت را نقل كرده است(1).
سند يكم
در اين سند ابن عبدالبرّ اين روايت را از داوود بن عمرو ضبّى از صالح بن موسى طلحى از عبدالعزيز بن رفيع از ابى صالح از ابو هريره . . . نقل مى كند.
اين روايت همان روايتى است كه حاكم نيشابورى در كتابش آورده است و ما در ادامه بررسى درباره آن سخن خواهيم گفت.
سند دوم
در اين سند ابن عبدالبرّ روايتى را به خبر كتاب الموطّأ پيوند داده و اين گونه گفته است كه عبدالرحمان بن يحيى از احمد بن سعيد از محمّد بن ابراهيم از على بن زيد عرايضى از حنينى از كثير بن عبداللّه بن عمرو بن عوف از پدرش از جدّش نقل مى كند كه رسول خدا صلى اللّه عليه وآله فرمود:
«من در ميان شما دو امر را باقى گذاردم كه مادامى كه به آن چنگ بزنيد هرگز گمراه نخواهيد شد: كتاب خدا و سنّت پيامبرش».

(1) گفتنى است كه ابن عبدالبرّ، در مورد احاديث كتاب الموطّأ و سندهاى آن، دو كتاب نگاشته است. نويسنده كشف الظنون هر دو كتاب را متذكر شده است. رجوع شود به كشف الظنون: 2 / 1907. يكى از آن دو كتاب التمهيد لما فى الموطّأ من المعانى والاسانيد است. حديثى كه در اين جا نقل كرديم، سى و دومين حديث از احاديثى است كه تحت عنوان «بلغنى» از نسخه اى خطى نقل شده است. البته براى ما امكان نداشت كه سند آن را به طور كامل قرائت نماييم.