پاسخ به شبهه:
پاسخ اين شبهه روشن است. در علم اصول ـ كه اهل سنّت مدّعى تأسيس آن هستند ـ قاعده اى عام وجود دارد كه مورد قبول همه علما است و تخصيص پذير نيز نمى باشد و آن قاعده اين است كه «مورد، مخصّص نيست».
بر اساس اين قاعده، حتى اگر حديث منزلت فقط در آن شرائط صادر شده باشد اختصاص به آن مورد نخواهد داشت، ليكن اين حديث شريف بيش از ده بار و در جايگاه هاى مختلف1 وارد شده است. به عبارت ديگر حضرت رسول اين كلام را از ابتداى بعثت تا پايان عمر شريفشان، در موارد مختلف و به مناسبت هاى گوناگون فرموده اند. پس شبهه از اساس مردود است.2
1 . براى اطلاع بيشتر از اين موارد ر.ك: نفحات الأزهار: جلد 17.
2 . «حديث ثقلين» و «حديث من كنت مولاه» را بارها و بارها پيامبر صلى الله عليه وآله فرموده اند و اختصاص به موارد خاصى ندارد. هر چند حديث «من كنت مولاه» در روز غدير خم از مواردى است كه مشهور و معروف گشته است. مواردى را كه حديث منزلت از دو لب گوهربار پيامبر صادر شده است را در رساله اى به رشته تحرير درآورده ايم.