حضرت سليمان و برخى ديگر از پيامبران الهی

حضرت سليمان و برخى ديگر از پيامبران الهی
ابوهريره درباره حضرت سليمان نيز چنين نقل مى كند:
عن رسول الله صلّى الله عليه وآله قال: قال سليمان بن داوود عليهما السلام: لأطوفنّ الليلة على مائة امرأة أو تسع وتسعين… فقال له صاحبه: قل إن شاء الله فلم يقل إن شاء الله، فلم يحمل منهن إلاّ امرأة واحدة.1
اين حديث نيز در صحيحين و بسيارى از منابع معتبر اهل تسنّن آمده است و در آن در نهايت بى شرمى از ورود حضرت سليمان بر صد يا نود و نه زن در يك شب سخن به ميان آمده است. بر اساس اين حديث، حضرت سليمان نه تنها به نقش مشيت خداوند در امور توجه نداشته، بلكه تذكر يكى از اصحاب نيز در او كارساز نشده است و آن حضرت با بى اعتنايى از گفتن «ان شاء الله» خوددارى كرده است! پناه مى بريم به خدا از چنين نسبت هاى ناپسند به انبياء الاهى.
ابوهريره درباره يكى ديگر از انبياء چنين مى گويد:
إنّ رسول الله قال: نزل نبي من الأنبياء تحت شجرة فلدغته نملة، فأمربجهازه فأخرج من تحتها ثم أمر ببيتها فأحرق بالنار; فأوحى الله إليه فهلا نملة واحدة;2
رسول خدا گفت: يكى از پيامبران در مسافرتى با همراهانش زير درختى پياده شده و اتراق كردند. مورچه اى آن پيامبر را گزيد. وى ]در انتقام از آن مورچه [دستور داد تا لانه مورچه ها را به آتش بكشند. آن گاه از جانب پروردگار وحى نازل شد: يك مورچه تو را گزيد نه همه مورچه ها!

1 . صحيح البخاري: 3 / 209; صحيح مسلم: 5 / 87 ـ 88 ; سنن الترمذي: 3 / 44 ـ 45 / ش 1571; سنن النسائي: 7 / 25; عمدة القاري: 14 / 115; المصنّف (ابن أبى شيبه): 1 / 173; تغليق التعليق: 3 / 433; الجامع الصغير: 2 / 249 / ش 6085; كنز العمّال: 3 / 55 / ش 5469; كشف الخفاء: 2 / 104 / ش 1910 و منابع ديگر.
2 . صحيح البخاري: 4 / 100; مسند الشاميين: 4 / 277 ـ 278 / ش 3280; كنز العمّال: 5 / 392 / ش 13383; أحكام القرآن: 3 / 473 و در بسيارى ديگر از منابع اهل سنّت با اندكى اختلافات در بعضى از كلمات نيز آمده است.