اسامى برخى از راويان بزرگ در قرن هاى مختلف:
1 . محمّد بن سعد (صاحب كتاب الطبقات الكبرى);
2 . ابن أبي شيبه (استاد بخارى);
3 . ابن راهويه;
4 . احمد بن حنبل;
5 . ابن ابى عاصم;
6 . ابوبكر بزّار;
7 . ابويعلى موصلى;
8 . محمّد بن جرير طبرى;
9 . ابوالقاسم طبرانى;
10 . حاكم نيشابورى;
11 . ابوبكر بيهقى;
12 . خطيب بغدادى;
13 . قاضى عياض;
14 . ابن عساكر دمشقى;
15 . ابن اثير;
16 . فخر رازى;
17 . شمس الدين ذهبى;
18 . ابن كثير دمشقى;
19 . ابن حجر عسقلانى;
20 . جلال الدين سيوطى.1
1 . در كتاب نفحات الأزهار: جلد 2، از صفحه 227 ـ 236 به نام پنجاه نفر از بزرگان اشاره شده است كه اين حديث را نقل كرده اند، اما در واقع تعداد آنان به صدها نفر مى رسد كه هر كدام از آن ها بزرگان علمى عصر خود هستند.