آيه دوم

آيه دوم:
خداوند سبحان در آيه ديگرى مى فرمايد:
(لَقَدْ كانَ لَكُمْ في رَسُولِ الله أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ);1
هر آينه رسول خدا براى شما الگويى نيكو است.
بر اساس اين آيه، رسول خدا صلى الله عليه وآله از سوى خدا به عنوان «اسوه حسنه» معرفى شده و روشن است تنها كسى مى تواند اسوه نيكويى باشد كه گناه، خطا و فراموشى در او راه ندارد و او در همه حركات و سكنات از خطا، سهو و نسيان معصوم است.2
حافظ تقى الدين سبكى3 همين معنا را يادآور شده است، آن جا كه زرقانى مالكى در نقل كلام وى چنين مى آورد:
«با وجود اين كه خدا دستور پيروى از انبياء را داده است، پس چگونه معقول است از آنان امورى ناشايست سر بزند؟!».4

1 . سوره احزاب: آيه 21.
2 . لازم به ذكر است كه در آيات و روايات فراوانى بر تأسى و پيروى از پيامبر تأكيد شده است و مسلمين نيز با عمل به همين آيات و روايات، رفتار پيامبر را زير نظر داشته اند تا از آن نمونه و الگويى كه خدا او را معرفى نموده است پيروى كنند.
3 . سبكى از عالمان اهل سنّت در فقه، اصول، تفسير، حديث، نحو و لغت بوده است. وى در روستاى «سُبك» از كشور مصر به دنيا آمد. به دنبال علم به شهرهاى اسكندريه، دمشق، مكه، مدينه مسافرت نمود و در نهايت به قاهره آمد و در آن جا مستقر شد. او منصب قضاوت در شام و هم چنين رياست مدرسه دارالحديث را عهده دار بود. او در عهد خويش به «شيخ الاسلام» ملقب شد و آثارش به يكصد و پنجاه تأليف مى رسد. وى متوفاى 756 هجرى است.
4 . شرح الزرقاني على المواهب اللدنّية : 7 / 328.