آيات تأسّى به انبياء
خداى تعالى مى فرمايد:
(قَدْ كانَتْ لَكُمْ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ في إِبْراهيمَ وَالَّذينَ مَعَهُ);1
براى شما مؤمنان، ابراهيم و اصحابش اسوه نيكو هستند.
و در آيه اى ديگر مى فرمايد:
(لَقَدْ كانَ لَكُمْ في رَسُولِ الله أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ);2
البته براى شما در رسول خدا اسوه اى نيكو است.
در اين دو آيه، اسوه بودن حضرت ابراهيم عليه السلام و پيامبر گرامى اسلام صلى الله عليه وآله به صورت مطلق بيان شده است. اسوه بودن به نحو اطلاق همانند وجوب اطاعتِ مطلق نياز به عصمت دارد.
1 . سوره ممتحنه: آيه 4.
2 . سوره احزاب: آيه 21.