حسن بن حمّاد سجّاده

حسن بن حمّاد سجّاده
حلوانى از حسن بن حمّاد سجّاده روايت مى كند. وى از رجال ابوداوود، نسائى و ابن ماجه و متوفّاى 241 هجرى است.1 احمد بن حنبل در باره او مى گويد:
صاحب سنّة، ما بلغني عنه إلاّ خير;2
او صاحب سنت بود و از وى چيزى جز خوبى به من نرسيده است.
ذهبى نيز مى گويد:
كان من جلّة العلماء وثقاتهم في زمانه;3
او از بزرگان علما و در زمره عالمان مورد اعتماد در عصر خويش بوده است.
ابن حجر او را صدوق و راست گو معرفى كرده است.4
ابن حبان نيز وى را در الثقات خود آورده است.5
با توجه به بررسى سندى كه صورت گرفت، حديث ابن عساكر نيز از اعتبار سندى برخوردار است.

1. تهذيب التهذيب: 2 / 237 / ش 491.
2. ر.ك: سير أعلام النبلاء: 11 / 393 / ش 85 ; تاريخ الإسلام: 18 / 223.
3. سير أعلام النبلاء: 11 / 393 / ش 85 .
4. تقريب التهذيب: 1 / 202203 / ش 1234.
5. الثقات: 8 / 175. هم چنين ر.ك: تهذيب التهذيب: 2 / 237 / ش 491.