اهل سنّت براى كتب حديثى خود مراتبى قائلند و بر طبق آن مراتب، كتاب هاىخود را طبقه بندى كرده اند. كتب حديثى آنان به ترتيب اهميت عبارتند از:
1 . صحاح;
2 . مسانيد;
3 . معاجم;
4 . ساير كتاب هاى معتبر.
صحاح
آن چه در ميان اهل سنّت به عنوان صحاح مشهور و معروف است، شامل شش كتاب مى باشد.
صحاح ستّه به دو گروه تقسيم مى شوند:
صحيحين (صحيح بخارى و صحيح مسلم)،1
و سنن2 اربعه (سنن ترمذى، سنن نسائى، سنن ابوداوود سجستانى و سنن ابن ماجه قزوينى و يا موطأ مالك).
در اين ميان، برخى معتقدند ششمين صحيح از صحاح ستّه، سنن ابن ماجه است و برخى كتاب موطّأ مالك بن انس را در زمره صحاح ستّه و به جاى سنن ابن ماجه برمى شمارند;3 امّا بنابر مشهور، سنن ابن ماجه در زمره صحاح سته قرار مى گيرد.
از ميان اين شش كتاب كه از آن ها به «كتب ستّه» يا «صحاح ستّه» تعبير مى شود، صحيحين در مرتبه نخست و سنن چهارگانه در مرتبه بعدى قرار مى گيرند; امّا چنان چه تمام احاديث صحاح ستّه صحيح تلقى شوند، همه آن ها در يك رتبه قرار خواهند گرفت.
جمعى ديگر از بزرگان حديثى اهل سنّت، كتبى به عنوان «سنن» تأليف كرده اند كه سنن دارمى، سنن دارقطنى و سنن بيهقى مشهورترين آن ها است.
1 . به صحيح بخارى، مسلم و ترمذى جامع هم تعبير مى شود، چرا كه در اصطلاح محدثين، كتابى كه مشتمل بر احاديثى در تمام موضوعات دينى، (عقائد احكام، سير، آداب، تفسير، فتن، علائم قيامت و مناقب) باشد را جامع مى گويند. البته به كتاب ترمذى سنن هم اطلاق مى شود، چرا كه وى به احاديث فقهى اعتنا نموده است; منهج النقد في علوم الحديث: 199.
2 . سنن، كتاب هايى كه احاديث فقهى را به ترتيب ابواب آن جمع نموده باشد; همان: 199.
3 . ر.ك: جامع الأصول: 1 / 179 ـ 180.