از نظر اهل سنّت، امامت از فروع دين است

از نظر اهل سنّت، امامت از فروع دين است
تا اين جا با توجه به آيات قرآن مجيد و روايات مورد اتفاق فريقين و عمل صحابه، به روشنى اثبات شد كه امامت از اصول دين است، امّا اهل سنّت بدون توجه به كتاب خدا و سنّت منقول در منابع معتبر خود، امامت را از فروع دين مى شمارند.
تفتازانى در اين مورد مى نويسد:
لا نزاعَ في أنّ مباحث الإمامة بعلم الفروع أليق;1
در اين مورد اختلافى نيست كه بهتر است كه مباحث امامت در فروع دين مطرح شود.
قاضى عضد الدين ايجى، مير سيّد شريف جرجانى و مشهورِ اهل سنّت بر اين نظرند كه امامت از فروع دين است. در اين قول، سخن از شايستگى طرح مسأله امامت در فروع دين نيست، بلكه ايجى صريحاً اين بحث را از فروع دين شمرده است.
اين قول در ميان اهل سنّت مشهور و معروف است و تقريباً مى توان آن را به همه آن ها نسبت داد. حتّى برخى در اين مورد ادعاى اجماع كرده اند.2

1 . شرح المقاصد في علم الكلام: 2 / 271.
2 . المواقف: 3 / 574; شرح المواقف: 8 / 344 ـ 345.