مسلم نيشابورى [م 261]
پس از طرح روايات مسند أحمد بن حنبل و بررسى سندى و متنى آن، به سراغ صحيح مسلم مى رويم. مسلم نيز در صحيح خود به روايتى در اين باره مى پردازد. وى مى نويسد:
حدّثنا أبوبكر بن أبي شيبة ومحمّد بن عبدالله بن نمير ـ واللّفظ لأبي بكر ـ قالا حدّثنا محمّد بن بشر عن زكريا عن مصعب بن شيبة عن صفيّة بنت شيبة قالت: قالت عائشة: خرج النبي صلّى الله عليه وآله وسلّم غداة وعليه مرط مرحّل1 من شعر أسود. فجاء الحسن بن علي فأدخله، ثمّ جاء الحسين فدخل معه، ثمّ جاءت فاطمة فأدخلها، ثمّ جاء عليّ فأدخله، ثمّ قال: (إِنَّمَا يُرِيدُ اللهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمْ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيراً);2
ابوبكر بن ابى شيبه و محمّد بن عبدالله بن نمير نقل كردند (البته لفظ حديث مطابق نقل ابوبكر است) كه محمّد بن بشر، از زكريا، از مصعب بن شيبه، از صفيه دختر شيبه نقل كردند كه عايشه گفت: پيامبر صلّى الله عليه وآله وسلّم صبحگاهان در حالى از منزل خارج شد كه عبايى با نقش و نگار و بافته شده از پشم سياه به تن داشت. پس حسن بن على عليهما السلام آمد و حضرت او را وارد عبا نمود. سپس حسين عليه السلام آمد و همراه ايشان داخل گرديد. بعد فاطمه عليها السلام آمد و حضرت او را هم وارد نمود و آنگاه على عليه السلام آمد و رسول خدا او را نيز وارد عبا نمود. سپس پيامبر قرائت كرد: (إِنَّمَا يُرِيدُ اللهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمْ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيراً).
توجه به اين نكته ضرورى است كه احمد بن حنبل احاديث مربوط به نزول آيه درباره اهل بيت عليهم السلام را از امّ سلمه و ابن عباس روايت كرده است. مسلم نيز همان حديث را از عايشه نقل مى كند. پس هم امّ سلمه رحمها الله و هم عايشه، هر دو اين حديث را از پيامبر نقل كرده اند و به اين حقيقت معترفند.
1. اين واژه در برخى منابع به صورت «مرجّل» نيز آمده است. البته تفاوت قابل توجهى در معنا ندارند.
2. صحيح مسلم: 7 / 130.