روايت ابن اثير
ابن اثير حديث سعد بن ابى وقاص را به چند سند از ترمذى روايت كرده1و حديث ديگرى را در تاريخش به صورت ارسال مسلّمات نقل مى كند. وى مى نويسد:
وأمّا نصارى نجران، فإنّهم أرسلوا العاقب والسيّد في نفر إلى رسول الله صلّى الله عليهوآله وسلّم، وأرادوا مباهلته، فخرج رسول الله صلّى الله عليهوآله وسلّم ومعه عليٌّ وفاطمة والحسن والحسين، فلمّا رأوهم قالوا: «هذه وجوه لو أقسمتْ على الله أن يزيل الجبال لأزالها». ولم يباهلوه، وصالحوه على ألفَي حُلّة ثمن كلّ حُلّة أربعون درهماً، وعلى أن يضيفوا رسل رسول الله صلّى الله عليه وآله وسلّم. وجعل لهم ذمّة الله تعالى وعهده ألاّ يُفتنوا عن دينهم ولا يعشروا، وشرط عليهم أنْ لا يأكلوا الربا ولا يتعاملوا به;2
نصاراى نجران «عاقب» و «سيّد» را به همراهى كسى به سوى رسول
خدا صلّى الله عليه وآله وسلّم فرستادند و قصد داشتند با ايشان مباهله كنند. آن گاه رسول خدا صلّى الله عليه وآله وسلّم در حالى كه على، فاطمه، حسن و حسين عليهم السلام همراه ايشان بودند به سوى آنان رفت. چون نصرانيان ايشان را ديدند، گفتند: «اينان چهره هايى هستند كه اگر خدا را سوگند دهند كه كوه را از جا بركَنَد، قطعاً خداوند اين كار را خواهد كرد». از همين رو با پيامبر مباهله نكرده و بر دو هزار جامه با ايشان مصالحه كردند كه قيمت هر جامه اى چهل درهم بود. افزون بر آن كه فرستادگان رسول خدا را نيز ميهمانى دهند. پيامبر پيمان و عهد الاهى با آنان بست كه از دين خود تجاوز نكنند و از مردم عُشر اخذ نكنند و با ايشان شرط كرد كه ربا نخورند و معامله ربوى انجام ندهند.
1. أسد الغابة في معرفة الصحابة: 4 / 25 ـ 26.
2. الكامل في التاريخ: 2 / 293 ـ 294.