ازدواج موقّت از ديدگاه سنّت
احاديث فراوانى از سنّت پيامبر در اين باره نقل شده است كه ما در اين جا به حديثى كه بخارى، مسلم، احمد بن حنبل و ديگران، از عبداللّه بن مسعود نقل كرده اند بسنده مى كنيم. ابن مسعود مى گويد:
همراه رسول خدا صلى اللّه عليه وآله در جنگى شركت داشتيم. در اين جنگ زنانمان همراه ما نبودند. از اين رو عرض كرديم: (اى رسول خدا!) آيا اجازه مى دهيد خود را اخته كنيم؟
پيامبر صلى اللّه عليه وآله ما را از اين كار بازداشت، آن گاه به ما اجازه داد تا با مهريه قرار دادن لباسى، زنى را به ازدواج موقّت خود برگزينيم. سپس عبداللّه بن مسعود اين آيه را تلاوت كرد:
(يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا لا تُحَرِّمُوا طَيِّباتِ ما أَحَلَّ اللّهُ لَكُمْ وَلا تَعْتَدُوا إِنَّ اللّهَ لا يُحِبُّ الْمُعْتَدينَ);1
اى كسانى كه ايمان آورده ايد، چيزهاىِ پاكيزه اى را كه خدا براى استفاده شما حلال كرده، حرام مشماريد و از حدّ مگذريد; زيرا خداوند متجاوزان را دوست نمى دارد.2
البته منظورِ ابن مسعود از قرائت اين آيه پس از ذكر حديث، پنهان نيست; زيرا او از منتقدين آن شخصى است كه ازدواج موقّت را حرام كرد.
1 . سوره مائده: آيه 87 .
2 . صحيح بخارى: 5 / 1953; كتاب نكاح، باب «ما يكره من التبتل والخصاء»، حديث 4787 و 4 / 1687، كتاب «التفسير»، تفسير سوره مائده، حديث 4339، صحيح مسلم: 3 / 193، كتاب نكاح، باب «نكاح المتعه»، حديث 1404، مسند احمد: 1 / 692، مسند عبداللّه بن مسعود، حديث 3976.