رحمت عام

رحمت عام
از آن چه گذشت معلوم شد كه وجود امام رحمت و منشأ رحمت مى باشد و رحمت الاهى بر دو قسم است.
1 . رحمت عام،
2 . رحمت خاص.
هر دو قسم از رحمت در قرآن مطرح شده است. ائمه عليهم السلام براى همه امّت و كلّ خلقت رحمت هستند. قرآن كريم مى فرمايد:
(وَرَحْمَتي وَسِعَتْ كُلَّ شَيْء)؛1
رحمت من همه چيز را فرا گرفته است.
آرى، رسول خدا و ائمه عليهم السلام براى همه رحمت هستند، وگرنه بيچارگى و درماندگى بود كه قرآن مى فرمايد:
(فَلَوْ لا فَضْلُ اللهِ عَلَيْكُمْ وَرَحْمَتُهُ لَكُنْتُمْ مِنَ الْخاسِرينَ)؛2
پس اگر فضل خدا و رحمت او بر شما نبود هر آينه از زيان كاران بوديد.
در اين آيه «فضل الله» به رسول خدا صلى الله عليه وآله «ورحمته» به امير مؤمنان على يا ائمه عليهم السلام تفسير شده است.3
قرآن مجيد در آيه ديگرى مى فرمايد:
(فَقُلْ رَبُّكُمْ ذُو رَحْمَة واسِعَة)؛4
پس بگو: پروردگارتان رحمت گسترده و پهناورى دارد.

1 . سوره اعراف (7): آيه 156.
2 . سوره بقره (2): آيه 64.
3 . ر.ك: مناقب آل ابى طالب: 2 / 294، بحار الأنوار: 9 / 194، حديث 40 و 24 / 61، حديث 42.
4 . سوره انعام (6): آيه 147.