حبّ و بغض اهل بيت در روايات

حبّ و بغض اهل بيت در روايات
اكنون به نظر مى رسد به جاى نقل از كتاب هاى اصول الكافى، بصائر الدرجات، بحار الانوار و… بهتر است رواياتى را از كتب عامه با سندهاى آن ها از پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله نقل كنيم كه ما نوع اين احاديث را در جاهاى مختلف از تأليفات خودمان به تفصيل مورد بحث قرار داده و از نظر سندى و دلالى تحقيق كرده ايم.
بلكه اگر كسى مقدارى از اين احاديث را در كتب عامه به دست بياورد، براى مثال كلمه هاى «حرب»، «عداء»، «بغض»، «ايمان» و «حب» و مشتقات آن ها را جست و جو كند خواهد ديد كه روايات در اين زمينه بسيار زياد، نه تواتر، بلكه چند برابر تواتر در كتب عامه اين مضامين موجود است، و چون اين مضمون، فوق حد تواتر است به تحقيق در اسانيد نيز نيازى ندارد.
اكنون اين بحث را ـ كه يك بحث حديثى و كلامى است ـ با توجّه به دو نكته پى مى گيريم:
نكته اول: نفاق از نظر قرآن و سنّت با كفر مساوى است و قرآن نيز اين جهت را به صراحت بيان كرده است. آن جا كه مى فرمايد:
(يا أَيُّهَا النَّبِيُّ جاهِدِ الْكُفّارَ وَالْمُنافِقينَ وَاغْلُظْ عَلَيْهِمْ وَمَأْواهُمْ جَهَنَّمُ وَبِئْسَ الْمَصيرُ);1
اى پيامبر! با كافران و منافقان جهاد كن، و بر آن ها سخت بگير! جايگاهشان دوزخ است; و چه بد سرنوشتى دارند!
نكته دوم: محاربه، بغض و عداء با پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله، مساوى با عداء، بغض و محاربه خداوند متعال است و اين مساوى با كفر است.
اينك احاديثى را در اين زمينه مى آوريم و با نكاتى كه از اين احاديث اشاره مى كنيم، معلوم خواهد شد كه اين كفر، كفر مقابل اسلام است. اگر كسى بغض به اميرالمؤمنين عليه السلام داشته باشد، او كافر است و اين كفر، مقابل اسلام است، نه كفر مقابل ايمان و به معناى اخص.
البته اين بحث حديثى و كلامى داراى اثر فقهى است كه بايد در جاى خود بحث شود.

1 . سوره توبه (9): آيه 73.