اقرار به فضايل / مُقِرٌّ بِفَضْلِكُمْ

اقرار به فضايل
مُقِرٌّ بِفَضْلِكُمْ;
به برترى شما اقرار دارم.
در اين جمله دو كلمه هست:
1 . «مقرٌّ»; اقرار دارم.
مى دانيم كه «اقرار» از «قرار» به معناى ثبوت است، و لذا انسان به چيزى اقرار مى كند كه نزدش ثابت باشد، و «انكار» ضدّ «اقرار» است.
2 . «بفضلكم».
«فضل» يعنى برترى، داشتنِ آن چه ديگرى ندارد، مزيّت و … .
پس ما اعلام مى كنيم. ائمه عليهم السلام بعد از رسول خدا صلى الله عليه وآله بر ديگران مطلقاً مزيّت و تقدّم دارند، و اين معنا را ثابت مى دانيم و بر آن استوار هستيم.
حال، اگر جهات مزيّت حضرات را بدانيم و هر چه بيشتر بدانيم چه بهتر، و چنان چه توان فهم نداشته باشيم، اقرار مى كنيم به آن چه هست. اقرار هم بايد به همه انحاء آن باشد; هم در قلب و هم در لسان، و چون اين امر، حسن است بايد در نشر و تبليغ آن كوشيد و به ديگران رساند.