ائمه احياگران دين خدا
در طول تاريخ هماره دو خط كنار هم وجود داشته است:
1 . خط حق.
2 . خط باطل.
اين دو خط هميشه در برابر هم بوده اند و هستند، و همواره در هر زمانى كسانى بوده اند كه در صدد از بين بردن دين خدا بوده اند; كسانى كه رسيدن به اغراض و اهداف دنيوى و مادى خود را فقط با از بين بردن دين مى دانند، چون دين خدا با اغراض آن ها تعارض دارد و با وجود دين الاهى اهل دنيا نمى توانند به اغراض و اهدافشان برسند و خواسته هاى آن ها تحقق پيدا نمى كند، پس بايد با دين مبارزه كنند.
اما اين دين اسلام دين خداست كه فرموده:
(إِنَّ الدِّينَ عِنْدَ اللّهِ اْلإِسْلامُ);1
تنها دين مورد پذيرش در نزد خدا، اسلام است.
و مشرّع آن خود خداست، كه فرموده:
(شَرَعَ لَكُمْ مِنَ الدِّينِ ما وَصّى بِهِ نُوحًا…);2
آيينى را براى شما تشريع كرد كه به نوح توصيه كرده بود… .
و خداى تعالى خود تعهّد كرده كه آن محفوظ بماند، و فرموده:
(إِنّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَإِنّا لَهُ لَحافِظُونَ);3
ما قرآن را نازل كرديم; و ما به طور قطع نگهدار آن هستيم!
بنابراين، اصل دين اسلام محفوظ بوده، امّا درست مورد عمل قرار نگرفته و هنوز عالمگير نشده است و اين وعده الاهى كه فرموده:
(لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ…);4
تا آن را بر همه آيين ها غالب گرداند… .
در زمان حضرت ولىّ عصر ارواحنا فداه تحقّق پيدا مى كند، و اين است مقصود از «يحيي الله دينه بكم»;
وگرنه ائمه اطهار عليهم السلام در هر زمان در مقابل اهل باطل ايستاده اند، و خدا آن ها را بعد از حضرت پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله براى اين جهت نصب كرده است، آن ها دين را حفظ كردند و در نشر آن زحمت ها كشيدند. حفظ دين فقط به اين نيست كه نگذارند از بين برود، بلكه بايد نگذارند بازيچه قدرت هاى باطل گردد، و يا چيزى بر آن اضافه يا از آن كاسته شود.
البته وظيفه اهل ايمان هم در خدمت ائمه عليهم السلام بودن و كوشش هاى لازم را به قدر توان خود در اطاعت دستوراتشان و در جهت پيش برد اهدافشان مبذول داشتن است، كه تاريخ بخشى از آن ها را ثبت كرده است.
1 . سوره آل عمران (3): آيه 19.
2 . سوره شورى (42): آيه 13.
3 . سوره حجر (15): آيه 9.
4 . سوره توبه (9): آيه 33.