آيا فرشتگان نيز گواهند؟
پيامبر اكرم و ائمه عليهم السلام بر مردم گواه هستند، آيا فرشتگان نيز گواه هستند يا نه؟
برخى از ملائكه بر اعمال عباد موكّل هستند و برخى ديگر اعمال مكلّفين را مى نويسند. قرآن كريم مى فرمايد:
(ما يَلْفِظُ مِنْ قَوْل إِلاّ لَدَيْهِ رَقيبٌ عَتيدٌ)؛1
انسان هيچ سخنى نمى گويد مگر اين كه آن سخن را دو فرشته رقيب و عتيد (كه مراقب او هستند) ضبط مى كنند.
از برخى از دعاها استفاده مى شود كه خداوند متعال بعضى از امور را از اين ملائكه موكّل نيز مخفى مى كند. در فرازى از دعاى كميل مى خوانيم:
وكنت أنت الرقيب عليَّ من ورائهم والشاهد لما خفي عنهم وبرحمتك أخفيته وبفضلك سترته؛2
و پس از آن تو خودت مراقب كارهاى من هستى كه مبادا كار زشتى از من سر زند و تو خودت گواهى از آن چه كه پنهان است از ايشان (فرشتگان كرام الكاتبين) كه به مهر خودت از ايشان پنهان كردى و به فضل خودت سرپوش گذاشتى.
معلوم مى شود كه فرشتگان موكّل كه براى اين كار گماشته شده اند و به آن ها مأموريت داده شده است، باز برخى امور از آن ها مخفى مى ماند و همين قرينه مى شود كه فرشتگان نمى توانند شاهد اعمال مردم باشند. آن چه گذشت شرحى بر عبارت «شهداء دار الفناء» بود.
امّا شفاعت، به مقام عصمت اختصاص ندارد؛ بلكه به علما، شهدا و بندگان صالح خدا نيز با حفظ مراتب مى رسد، ولكن پيامبر اكرم و ائمه اطهار عليهم السلام در رأس شفاعت كنندگان هستند.
1 . سوره ق (50): آيه 18.
2 . مصباح المتهجد: 849 ، در ضمن دعاء حضرت خضر عليه السلام. اين دعا به دعاى كميل معروف است.