وَنُورِهِ;نور خدا

نور خدا
وَنُورِهِ;
و (سلام بر) نور خدا.
ائمّه عليهم السلام نور خدا هستند. نور چيزى است كه ذاتاً روشن است و روشنايى مى بخشد. آن بزرگواران در طول تاريخ نور و روشنى بخش بوده اند.
آيا به واقع، ائمّه عليهم السلام در ظلمات و تاريكى هاى جهل و جهالت، فتنه ها و ضلالت و اختلافات نور نبودند؟
بنابراين، اگر افرادى در پى آن انوار نرفتند و از آن ها استفاده نكردند ـ به بيانى كه گذشت ـ چه كسى مقصّر است؟
ائمّه عليهم السلام در همه زمان ها، در همه زمينه ها، براى همه عوالم و همه اُمّت ها نور هستند.
به راستى، چه كسى به خانه آنان مراجعه كرد و دست خالى برگشت؟
ابوخالد كابلى مى گويد: از امام باقر عليه السلام درباره تفسير اين آيه كه مى فرمايد: (فَآمِنُوا بِاللّهِ وَرَسُولِهِ وَالنُّورِ الَّذي أَنْزَلْنا);1 به خدا و رسول او و نورى كه فرستاديم ايمان بياوريد; پرسيدم. فرمود:
يا أبا خالد! النور ـ واللّه ـ الأئمّة من آل محمّد عليهم السلام إلى يوم القيامة، وهم واللّه نور اللّه الّذي أنزل، وهم واللّه نور اللّه في السماوات وفي الأرض.
واللّه يا أبا خالد! لنور الإمام في قلوب المؤمنين أنور من الشمس المضيئة بالنهار، وهم ـ واللّه ـ ينوّرون قلوب المؤمنين، ويحجب اللّه عز وجل نورهم عمّن يشاء فتظلم قلوبهم.
واللّه، يا أبا خالد! لا يحبّنا عبد ويتولاّنا حتى يطهّر اللّه قلبه، ولا يطهّر اللّه قلب عبد حتّى يسلّم لنا ويكون سِلماً لنا، وإذا كان سلماً لنا سلّمه اللّه من شديد الحساب وآمنه من فزع يوم القيامة الأكبر;2
اى ابوخالد! به خدا سوگند كه مقصود از نور، ائمه از آل محمّد تا روز قيامت هستند. به خدا سوگند كه اينان همان نور خدا كه فرو فرستاده است. به خدا كه اينان نور خدا در آسمان ها و زمين هستند.
اى ابوخالد! به خدا سوگند، نور امام در دل مؤمنان از نورِ خورشيدِ تابان در روز، روشن تر است. به خدا كه ائمّه دل هاى مؤمنان را نورانى مى سازند و خدا هر كس را كه بخواهد از نور آنان پنهان مى دارد تا دل آن ها تاريك گردد.
به خدا اى ابوخالد! بنده اى ما را دوست ندارد و از ما پيروى نمى كند تا اين كه خدا قلبش را پاكيزه كرده باشد و خدا قلب بنده اى را پاكيزه نمى كند تا اين كه تسليم ما باشد و از در آشتى با ما وارد شده باشد و آن گاه كه با ما صلح و آشتى كرد، خدا او را از حساب سخت روز قيامت نگاهش داشته و از هراس بزرگ روز قيامت ايمنش سازد.

1. سوره تغابن (64): آيه 8 .
2. الكافى: 1 / 194، باب أن الائمة نور اللّه، حديث 1.