هدايت گر هر گروهى
بنابرآن چه مطرح شد، راه هدايت منحصر به راهى است كه ائمّه عليهم السلام ارائه كنند و يا به آن جا كه ايصال نمايند. در آيه اى از قرآن مى خوانيم:
(إِنَّما أَنْتَ مُنْذِرٌ وَلِكُلِّ قَوْم هاد);1
تو فقط بيم دهنده اى و براى هر گروهى هدايت گرى است.
واژه «إنّما» حصر را در پيامبر اكرم صلى اللّه عليه وآله در مورد منذر بودن افاده مى كند. احاديث بسيارى در كتاب هاى شيعه و سنّى در ذيل اين آيه نقل شده كه بى ترديد احاديث معتبرى هستند كه وقتى اين آيه نازل شد، پيامبر خدا صلى اللّه عليه وآله فرمود:
أنا المنذر وعلي الهادي من بعدي. يا علي! بك يهتدي المهتدون;2
من بيم دهنده هستم و على هدايت گر پس از من است. اى على! هدايت شوندگان به بركت تو هدايت خواهند شد.
1. سوره رعد (13): آيه 7.
2. الكافى: 1 / 192، مجمع البيان: 6 / 15، تفسير نور الثقلين: 2 / 482، حديث 16، بحار الانوار: 23 / 2، فتح البارى: 8 / 286، نظم درر السمطين: 90، شواهد التنزيل: 1 / 383، حديث 400 ـ 398، تاريخ مدينة دمشق: 42 / 359.