علم غيب

علم غيب
در نزد ائمه علوم غيبى نيز وجود داشته است. خداوند متعال مى فرمايد:
(وَعِنْدَهُ مَفاتِحُ الْغَيْبِ لا يَعْلَمُها إِلاّ هُوَ);1
كليدهاى غيب تنها نزد خداست و آن ها را كسى جز او نمى داند.
در جاى ديگر مى فرمايد:
(عالِمُ الْغَيْبِ فَلا يُظْهِرُ عَلى غَيْبِهِ أَحَدًا * إِلاّ مَنِ ارْتَضى مِنْ رَسُول);2
عالم بر غيب خداوند است و ديگران را بر اسرارش آگاه نمى كند، مگر پيامبرانى كه از آن ها راضى است.
در آيه ديگرى مى فرمايد:
(وَما كانَ اللّهُ لِيُطْلِعَكُمْ عَلَى الْغَيْبِ وَلكِنَّ اللّهَ يَجْتَبي مِنْ رُسُلِهِ مَنْ يَشاءُ);3
خداوند شما را از غيب خود آگاه نمى كند; ولى خداوند از ميان پيامبران خود هر كس را بخواهد براى اسرار خود برمى گزيند.
وقتى كسانى به اذن خداوند متعال از غيب مطّلع هستند، چه كسى در اين عرصه بر رسول خدا و اهل بيت اطهار عليهم السلام تقدّم دارد؟
حضرت امام رضا عليه السلام مى فرمايد:
فرسول اللّه صلى اللّه عليه وآله عند اللّه مرتضى، ونحن ورثة ذلك الرسول الّذي أطلعه اللّه على ما شاء من غيبه، فعلمنا ما كان وما يكون إلى يوم القيامة;4
پس پيامبر خدا صلى اللّه عليه وآله در پيشگاه خدا پسنديده است و ما وارثان چنين پيامبريم كه خداوند آن چه از غيب و نهانش خواسته او را آگاه ساخته; از اين رو ما نيز به آن چه بوده و آن چه تا روز رستاخيز رخ خواهد داد، آگاهيم.

1. سوره انعام (6): آيه 59.
2. سوره جن (72): آيات 26 و 27.
3. سوره آل عمران (3): آيه 179.
4. الخرائج والجرائح: 1 / 343.