زيارت انبيا و حجت هاى الهى; زيارت خدا
محدّث جليل القدر شيخ صدوق رحمه اللّه اين گونه روايت مى كند:
زيارة اللّه زيارة أنبيائه وحُجَجه صلوات اللّه عليهم، من زارهم فقد زار اللّه عزوجلّ;1
زيارت خدا، همان زيارت پيامبران و حجّت هاى اوست. هر كه آنان را زيارت كند، در واقع خداى تعالى را زيارت كرده است.
آرى، زيارت پيامبران و پيشوايان معصوم عليهم السلام، همان زيارت خداى تعالى است; چرا كه در حديثى مى خوانيم كه حضرتش مى فرمايد:
من أطاعهم فقد أطاع اللّه و من عصاهم فقد عصى اللّه ومن تابعهم فقد تابع اللّه عزوجلّ;2
هر كه از آنان فرمان برد، در واقع از خدا فرمان برده است و هر كه از فرمان آنان سرپيچى كند، در واقع از فرمان خدا سرپيچى نموده است و هر كه از آنان پيروى نمايد، در حقيقت از خدا پيروى كرده است.
چنين ارتباطى ميان خداى متعال از طرفى و پيامبر اكرم صلى اللّه عليه وآله و اهل بيت آن حضرت از طرف ديگر وجود دارد.
با توجّه به معنايى كه از زيارت مطرح شد، اگر كسى بخواهد خداوند متعال را زيارت كند، بايستى پيامبر اكرم صلى اللّه عليه وآله و ائمّه اطهار عليهم السلام را زيارت نمايد كه البتّه توجّه به اين حضرات و اعراض از ماسواىِ آن ها، توجّه به خدا و اعراض از ماسواىِ اوست.
1. من لا يحضره الفقيه: 2 / 92 و 93، حديث 1824.
2. همان: 2 / 93.