انواع هدايت

انواع هدايت
بزرگان مى فرمايند: ما دو نوع هدايت داريم:
1 . ارائه طريق و راهنمايى; در اين نوع از هدايت، هدايت گر فقط راه را براى فرد نشان مى دهد.
2 . ايصال به مطلوب; در اين هدايت افزون بر اين كه راهنما راه را به انسان نشان مى دهد، دست او را نيز مى گيرد و به مقصد مى رساند.
براى نمونه اگر كسى راه حرم حضرت معصومه عليها السلام را از فردى بپرسد، او مى تواند هم راه را به او نشان دهد و هم علاوه بر نشان دادن راه، دست او را بگيرد و به حرم برساند. در نوع نخست از هدايت احتمال دارد كه آن فرد راه را گم كند و به مقصد نرسد.
انبيا و ائمّه عليهم السلام در نوع نخست از هدايت با هم شريك هستند; از اين رو در قرآن مجيد خطاب به پيامبر اكرم صلى اللّه عليه وآله فراوان آمده است كه خداوند متعال مى فرمايد:
(إِنْ عَلَيْكَ إِلاَّ الْبَلاغُ);1
وظيفه تو فقط رساندن (پيام به مردم) است.
در مورد ديگرى مى فرمايد:
(إِنْ أَنْتَ إِلاّ نَذيرٌ);2
تو فقط انذارگر و بيم دهنده اى.
اين گونه هدايت همان نشان دادن راه و بازداشتن از ضلالت و گم راهى است; ولى ايصال به مطلوب نيست. پيشوايان ما در اين نوع هدايت با پيامبران الهى شريك هستند.
نشان دادن راه گونه اى از هدايت و راهنمايى است; چرا كه اگر سكوت كند و راه را نشان ندهد، ناگزير آن فرد متحيّر خواهد ماند.

1. سوره شورى (42): آيه 48.
2. سوره فاطر (35): آيه 23.