آفرينش نورى اهل بيت

آفرينش نورى اهل بيت
احمد بن حنبل از عبدالرزاق از معمر از زهرى از خالد بن معدان از زاذان اين گونه روايت مى كند كه سلمان گويد: پيامبر خدا صلى اللّه عليه وآله فرمود:
كنت أنا وعلي بن أبي طالب نوراً بين يدي اللّه تعالى قبل أن يخلق آدم بأربعة آلاف عام، فلمّا خلق آدم قسّم ذلك النور جزءين؛ جزء أنا وجزء علي؛1
من و على بن ابى طالب چهار هزار سال پيش از آفرينش آدم، نورى در پيشگاه خداوند بوديم، پس هنگامى كه آدم آفريده شد، آن نور را دو بخش كرد: بخشى من شدم و بخشى ديگر على.
روايت ديگرى را در اين زمينه گنجى از خطيب بغدادى و ابن عساكر از ابن عباس نقل كرده اند كه پيامبر صلى اللّه عليه وآله فرمود:
خلق اللّه قضيباً من نور قبل أن يخلق الدنيا بأربعين ألف عام، فجعله أمام العرش، حتّى كان أوّل مبعثي، فشقّ منه نصفاً فخلق منه نبيّكم، والنصف الآخر علي بن أبي طالب؛2
خداوند چهل هزار سال پيش از آفرينش دنيا شاخه اى از نور آفريد و آن را پيشاپيش عرش خود قرار داد تا اين كه ابتداى مبعث من شد. پس نيمى از آن را جدا نمود و پيامبر شما را از آن آفريد و از نيمه ديگر نيز على را.
حاكم نيشابورى حديث ديگرى را از جابر بن عبداللّه روايت كرده است كه پيامبر خدا صلى اللّه عليه وآله به على عليه السلام مى فرمود:
يا علي! الناس من شجر شتّى وأنا وأنت من شجرة واحدة؛
اى على! تمامى مردم از ريشه ها و اصل هاى گوناگون هستند؛ ولى من و تو از يك ريشه و درخت هستيم.
آن گاه پيامبر خدا صلى اللّه عليه وآله اين آيه را خواندند:
(وَجَنّاتٌ مِنْ أَعْناب وَزَرْعٌ وَنَخيلٌ صِنْوانٌ وَغَيْرُ صِنْوان يُسْقى بِماء واحِد)؛3
و باغ هايى از انگور و كشتزارها و درختان خرما، چه از يك ريشه و چه از ريشه هاى گوناگون كه با يك آب سيراب مى شوند.
حاكم نيشابورى پس از نقل اين حديث مى گويد:
اين حديث از نظر سند كاملاً درست است.4

1 . تذكرة خواصّ الامّه: 46، الرياض النضره: 2 / 217.
2 . كفاية الطالب: 314.
3 . سوره رعد: آيه 4.
4 . المستدرك على الصحيحين: 2 / 241.