مطلب دوّم
امامت چيست؟
اين مطلب نيز مانند مطلب اوّل، اتّفاقى است، يعنى همه اهل نظر از فريقين، امامت را بدينگونه تعريف كرده اند:
اَلاِْمامَةُ هِيَ الرِّئاسَةُ الْعامَّةُ في جَميعِ اُمُورِ الدّينِ وَالدُّنْيا نِيابَةً عَنْ رَسُولِ اللهِ (صَلّى الله عليه وآله وسلّم)(1).
ترجمه: امامت، رياست عمومى است بر امّت در جميع كارهاى دنيا و دين به نيابت از رسول خدا (صلّى الله عليه وآله وسلّم).
و هر دو فرقه از علماء شيعه و اهل سنّت، امامت را بدين سان تعريف و بيان كرده اند(2)، پس امام انسانى است نائب از رسول خدا صلّى الله عليه وآله وسلّم و مطاع افراد امّت در همه چيز.
با در نظر گرفتن تعريفى كه فريقين درباره «امامت» كرده اند در اين جهت اختلافى نيست كه: امام بايد نائب از رسول خدا (صلّى الله عليه وآله وسلّم) باشد و امامت، نيابت از پيامبر است، بخاطر پر كردن خلأ نبوّت، و امام كار پيمبر را در ميان افراد امّت انجام مى دهد، با اين تفاوت كه پيمبر نيست.
(1) شرح المقاصد: ج5/232.
(2) رجوع كنيد به: تجريد الاعتقاد و شروح آن، شرح مواقف، شرح مقاصد، شرح عقائد نسفيّه و ساير منابع كلامى.