مطلب دوّم: تكرار وصيّت به قرآن كريم و عترت در موارد مختلف
بر اهل اطّلاع مخفى نيست كه رسول خدا صلّى الله عليه وآله وسلّم توصيه به قرآن و عترت عليهم السّلام را در موارد مختلف و مواطن متفاوت تكرار فرموده اند كه به چهار مورد آن اشاره مى شود:
مورد اوّل: هنگام مراجعتشان از شهر طائف، كه آنچه مربوط به اين مورد است را «ابن ابى شيبه» ذكر كرده است، و «ابن حجر مكّى» در كتاب خودش «الصّواعق المحرقة»(1) از او نقل مى كند.
مورد دوّم: در حجّة الوداع در ضمن اعمال حجّ، و در عرفه مستقلاًّ، و آنچه مربوط به اين مورد است را «متّقى هندى» در كنز العمّال(2) از «ابن ابى شيبه» نقل مى كند، و نيز: ترمذى در «صحيحش»(3) طبرانى در كتاب «المعجم الكبير»(4)، ابن اثير جزرى در كتاب «جامع الاصول»(5) و ديگران كه ذكر نامشان بطول مى انجامد آورده اند.
مورد سوّم: هنگام مراجعت از حجّة الوداع در روز غدير خم در ضمن خطبه طولانى و مفصّل غدير، كه مطالب مربوط به اين مورد را احمد بن حنبل در «المسند»(6)، دارمى در «السّنن»(7)، بيهقى در «السّنن الكبرى»(8)، ابن كثير در «البداية والنّهاية»(9) و ديگران نقل كرده اند.
مورد چهارم: هنگام رحلت جانگدازشان در حاليكه حجره شريف مملوّ از جمعيّت بود، كه وقايع مربوط به اين مورد را ابن ابى شيبه(10)، بزّار(11)، ابن حجر مكّى(12) و ديگران نقل كرده اند.
(1) الصّواعق المحرقة: 64.
(2) كنز العمّال: 1/48.
(3) صحيح ترمذى: 5/621.
(4) المعجم الكبير: 3/63، شماره 2679.
(5) جامع الاصول: ج1/277.
(6) مسند احمد: ج3/17.
(7) سنن دارمى: ج2/310.
(8) سنن بيهقى: ج2/148.
(9) البداية والنّهاية: ج5/209.
(10) سمط النّجوم العوالى: ج2/502، شماره 136 به نقل از «ابن ابى شيبه».
(11) كشف الاستار عن زوائد البزّار: ج3/221، حديث 2612.
(12) الصّواعق المحرقة: 89.