مطلب اوّل
درباره واقعه غدير و اهميّت روز غدير، آياتى از قرآن نازل شده است، كه از آن جمله، آيه كريمه: (يا أَيُّهَا الرَّسُوْلُ بَلِّغْ…) است كه قبل از خطبه غدير نازل شده، و نيز كريمه: (اَلْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَرَضِيتُ لَكُمُ الاْسْلامَ ديناً)(1): امروز دين شما را به حدّ كمال رسانيدم و بر شما نعمت را تمام كردم و آئين اسلام را برايتان برگزيدم، كه بعد از خطبه غدير نازل شد، و همچنين آيه: (سَأَلَ سائِلٌ بِعَذاب واقِع)(2): درخواست كننده اى تقاضاى وقوع عذاب نمود، كه بعد از اتمام واقعه غدير نازل گرديده، و خلاصه شأن نزول اين آيه مباركه اين است كه:
پس از آنكه خبر واقعه غدير در بلاد منتشر گرديد شخصى بنام «حارث بن نعمان فهرى» نزد رسول خدا صلّى الله عليه وآله وسلّم آمد و با حالى آشفته حضرتش را چنين مخاطب قرار داد: ما را به نماز گزاردن امر نمودى امتثال كرديم، دستور به پرداخت زكات فرمودى اطاعت كرديم و… و اكنون بازوى پسر عمويت را گرفته و او را به عنوان ولىّ و سرپرست بر ما بعد از خودت نصب نموده اى، آيا اين كار را از پيش خود انجام داده اى يا امرى است از طرف پروردگار كه به ما ابلاغ نموده اى؟ حضرت در جواب فرمودند: امرى است از طرف پروردگار كه مأمور تبليغ آن به مردم بودم، پس از آن حارث از خدا خواست كه اگر اين امر به فرمان توست عذابى بر من نازل فرما(3)، كه اين آيه سوره معارج اشاره به درخواست عذاب از طرف حارث است.
اينها و مانند اينها آياتى است مربوط به واقعه غدير خمّ، و هر آيه اى از مباحث گوناگون مستقلّى برخوردار است كه استيعاب جميع مباحث مربوط به اين آيات محتاج به فرصتى بيش از آنكه در اختيار ماست مى باشد، لذا پژوهندگان را به مصادر مربوط به بحث از آيات متعلّق به واقعه غدير ارجاع مى دهيم.
(1) سوره مائده: 5/3.
(2) سوره معارج: 70/1.
(3) قضيه درخواست عذاب اين اعرابى در قرآن كريم، سوره انفال: 8/32 موجود است، به تفاسير شيعه و اهل سنّت در بيانات مربوط به تفسير اين آيه مباركه مراجعه شود.