دليل اوّل

دليل اوّل
اوّلين دليل آنان نتيجه ضمّ دو آيه كريمه به يكديگر مى باشد؛ امّا آيه اوّل: (وَسَيُجَنَّبُهَا الأَتْقَى* الَّذِي يُؤْتِي مَالَهُ يَتَزَكَّى* وَمَا لاَِحَد عِندَهُ مِن نِعْمَة تُجْزَى)(1): دور مى شود از آتش پرهيزكارى كه مالش را بعنوان زكات به فقراء عطا مى كند و حال آنكه كسى بر وى حقّى از نعمت نداشت.
شارح مواقف مى گويد: اكثر مفسّرين قائلند كه: اين آيه مباركه درباره ابوبكر نازل شده است، پس به حسب مدلول اين آيه، ابوبكر، اَتْقاى مردم است، و كسى كه اتقاى مردم است، مكرَّم ترين مرد نزد خداوند متعال است به دليل اين آيه كه مى فرمايد: (إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللهِ أَتْقَاكُمْ)(2): بدرستيكه مكرّم ترين شما نزد خداوند متعال باتقواترين شماست، نتيجه ضمّ اين دو آيه كريمه به يكديگر اين است كه: ابوبكر نزد خداوند سبحان، افضل خلائق است.

(1) سوره واللّيل: 92/17 ـ 19.
(2) سوره حجرات: 49/13.