نياز نداشتن حضرت على عليه السلام به هيچ يك از اصحاب
همان گونه كه نَوَوى تصريح كرد، همه بزرگان از اصحاب در مشكلات علمى به على بن ابى طالب عليهما السلام رجوع مى كردند و آن حضرت به هيچ يك از آن ها مراجعه نكرده است. موارد بسيارى را نيز ابن حزم اندلسى در گفتارى طولانى ذكر كرده كه جهل و نادانى بزرگان صحابه در مسائل و احكام دين و رجوع آن ها براى حلّ مشكل به ديگران از آن جمله است. در اين گفتار طولانى ابن حزم، حتّى يك مورد نيز وجود ندارد كه بگويد على بن ابى طالب عليهما السلام به يكى از افراد امّت مراجعه كرده است.
ابن حزم مى گويد: ما در كتاب ها اين گونه يافتيم كه بزرگان از اصحاب اقرار و اعتراف كرده اند كه بسيارى از احكام و سنّت رسول خدا صلى اللّه عليه وآله به آن ها نرسيده است. حديثى كه از ابوهريره در اين باره رسيده مشهور است كه مى گويد: «برادران مهاجر من در بازارها براى جلب مشترى دست روى دست مى زدند و برادران انصارى من نيز سرگرم نگهدارى از ثروت ها و دارايى هاى خود بودند»، در حالى كه نه بازار على عليه السلام را به خود مشغول كرده بود و نه به اموال و دارايى هايش فكر مى كرد; بلكه او روز و شب فقط ملازم رسول خدا صلى اللّه عليه وآله بود.
منو