عمرو بن دينار در گفتار رجال شناسان
اين روايت را ابن عبدالبرّ و ابن حجر نيز با سندى از طريق امام باقر عليه السلام روايت كرده اند كه در سلسله سند آن، عمرو بن دينار قرار دارد. گفتار برخى از رجال شناسان را در مورد او مى آوريم:
ميمونى از احمد بن حنبل نقل مى كند كه عمرو بن دينار از جهت نقل روايت، ضعيف و منكر الحديث است.
اسحاق بن منصور از ابن مَعين نقل كرده است كه او از نظر رجال شناسى قابل توجّه نيست.
يعقوب بن شِيبه نيز از او نقل كرده است كه عمرو بن دينار، ذاهبُ الحديث(1) است.
عمرو بن على در مورد او گويد: احاديث عمرو از نظر نقل روايت ضعيف است. او از طريق سالم از ابن عمر از رسول خدا صلّى اللّه عليه وآله احاديث منكرى را نقل كرده است.
همين سخن را ابو حاتِم نيز نقل كرده و افزوده است: همه احاديث او منكر است.
ابو زُرعه در مورد عمرو گويد: حديث او واهى است.
بُخارى گويد: در او جاى تأمّل است.
ابو داوود درباره حديث او گويد: قابل توجّه نيست.
تِرمذى گويد: او از نظر نقل حديث، قوى نيست.
نَسايى درباره عمرو اين گونه اظهار نظر مى كند: او موثّق نيست، چرا كه از سالم احاديث منكرى را روايت كرده است.
در تعبير ديگرى گويد: او از نظر نقل حديث ضعيف است.
جوزجانى و دارقُطْنى نيز در مورد او، همين گونه اظهار نظر كرده اند.
ابن حِبّان گويد: هر كه به نوشته هاى او نگاه كند; متعجّب مى شود، او احاديث موضوعه اى را از راويان مورد اعتماد روايت مى كرد.
بُخارى نيز در كتاب «الأوسط» در مورد او اين گونه مى نگارد: نمى توان از روايات او پيروى كرد و آن ها را معتبر دانست.
ابن عمّار موصلى در مورد عمرو گويد: او از نظر نقل حديث ضعيف است.
ساجى نيز به اين امر اشاره مى كند و مى گويد: او از نظر نقل حديث، ضعيف است، چرا كه از سالم روايت منكرى نقل كرده است(2).
اين ها نمونه اى از گفتار رجال شناسان درباره عمرو بن دينار بود.
از اين رو، اين روايت اعتبار ندارد، گذشته از اين كه سُفيان بن عُيَيْنَه نيز در اين سند وجود دارد.
(1) يعنى حديث او بى ارزش است.
(2) تهذيب التهذيب: 8 / 27.