ابو جحّاف
راوى ديگر استاد على بن عابس، ابوجَحّاف همان داوود بن ابى عوف است كه او نيز به همين تضعيف مبتلا است. او از راويان كتاب سنن ابى داوود، نسائى و ابن ماجه است.
احمد بن حنبل و يحيى بن معين وى را توثيق كرده اند. ابوحاتم نيز مى گويد: او در زمينه نقل حديث، فردى صالح است.
نسائى مى گويد: اشكالى بر وى نيست.1
با اين حال، اين فرد از كسانى است كه ابن عدى مى گويد: قابل استناد نيست. در حالى كه ابن عدى اذعان دارد كه هيچ كس در مخدوش بودن اين فرد، سخنى به ميان نياورده است.
چرا وى قابل استناد نيست!؟
براى پاسخ به اين پرسش، به عبارات وى توجه كنيد:
«ابوجحّاف، رواياتى غير از آن چه ذكر كردم نيز دارد. او از غُلوّكنندگان شيعه است. عموم رواياتش درباره اهل بيت است. نديدم كه كسى به هنگام بحث رجال حديث، درباره وى سخنى بيان گر مخدوش بودن وى بگويد. اما او از نظر من راوى قوى نيست و در زمينه نقل حديث نمى توان به وى استناد كرد».2
1 . ميزان الاعتدال: 2 / 18.
2 . الكامل فى الضعفاء: 3 / 82 ـ 83 ، شماره 625.