گروه های نویسنده دعوت نامه به امام حسین علیه السلام

گروه های نویسنده دعوت نامه به امام حسین علیه السلام
1 ـ شيعيان خالص كه در اقليت بودند;
2 ـ خوارجى كه در كوفه زندگى مى كردند;
3 ـ عمّال و پيروان بنواميّه.
در اين جا سؤالاتى مطرح است و آن اين كه در ميان اين شيعيان خالص و اندك چرا عدّه اى مثل حبيب بن مظاهر كه از جمله امضاء كنندگان دعوت نامه به امام حسين عليه السلام است و يا مسلم بن عوسجه كه مأمور خريد اسلحه و جمع آورى پول براى حضرت مسلم بوده است، در داستان حضرت مسلم يك باره ناپديد مى شوند ولى بعد از مدتى در روز ششم يا هفتم محرم، خود را با زحمت فراوان به كربلا مى رسانند و در لشكر امام حسين عليه السلام به شهادت مى رسند؟
چرا سليمان بن صرد خزاعى كه بزرگان و شخصيت ها را در منزل خود دعوت كرد و با آنان اتمام حجت نمود كه اگر نمى توانيد يا قصد نداريد امام حسين عليه السلام را يارى كنيد، دعوتش ننماييد، خودش در واقعه كربلا حضور ندارد و بعداً به شهادت رسيد؟!
چرا شخصيت ها و بزرگانى از شيعيان كه از دعوت كنندگان هستند و مى خواستند در خدمت سيدالشهداء عليه السلام باشند; نه در جريان حضرت مسلم كه قبل از واقعه كربلا بوده، خبرى از آنان است و نه در حادثه كربلا!؟
چرا حضرت مسلم تنها مى ماند؟
از سوى ديگر، جمع فراوانى از كسانى كه نامه به امام حسين عليه السلام نوشتند و آن حضرت را دعوت كردند، جزء لشگريان و فرماندهان لشگر عمر سعد بودند. حال چرا اين گونه بوده است؟