1 . حضرت امام مهدى عليه السلام و عمر طولانى

1 . حضرت امام مهدى عليه السلام و عمر طولانى
از مسائل مطرح شده، مسأله طول عمر شريف حضرت امام مهدى عليه السلام است.
برخى علماى اهل سنّت همانند سعدالدين تفتازانى طول عمر حضرت امام مهدى عليه السلام را بعيد دانسته اند و معتقد هستند كه زنده ماندن بسيار طولانى يك انسان در دنيا، به آسانى قابل باور نيست.
تفتازانى اين حقيقت را انكار نمى كند كه مهدى عليه السلام به عنوان فرزند امام حسن عسكرى عليه السلام ديده به جهان گشوده است، بلكه تنها طولانى شدن غير معمول عمر امام را بعيد مى داند.
از همين رو ملاحظه مى شود كه برخى علماى اهل سنّت بر اساس دلايل و شواهد موجود، ولادت امام مهدى عليه السلام را مى پذيرند و آن گاه مدّعى مى شوند كه ايشان از دنيا رفته است؛ چرا كه طولانى شدن غير طبيعى عمر يك انسان در اين دنيا را با عقل خود، سازگار نمى بينند.
اما اين اعتقاد با حديثِ پيامبر خدا صلى الله عليه وآله در تعارض است، آن جا كه فرمود:
من مات ولم يعرف إمام زمانه مات ميتة جاهلية؛
هر كس بميرد و امام زمان خود را نشناسد به مرگ دوران جاهلى مُرده است.
زيرا چنان كه گذشت، اين حديث نشان مى دهد كه زمانه هيچ گاه از وجود امام، خالى نمى شود.
از همين رو ملاحظه مى شود كه برخى ديگر از علماى اهل سنّت، ابعاد مسأله را بهتر متوجّه شده و به جاى آن كه از وفات امام مهدى عليه السلام، سخن بگويند، مى نويسند: «نمى دانيم چه شده»، مى گويند: متولّد شده است، اما نمى دانيم چه شده و چه اتفاقى براى ايشان رخ داده است؟
اينان تداوم زندگى امام مهدى عليه السلام را بعيد مى دانند و از همين رو بدان اعتراف نمى كنند.
از طرف ديگر چون علماى مذكور مى دانند ردّ مسأله تداوم حيات امام مهدى عليه السلام، در تعارض با احاديث قرار مى گيرد، بقاى زندگانى ايشان را نفى نمى كنند، در نتيجه ولادت ايشان را مى پذيرند، اما از سرنوشت وى اظهار بى اطّلاعى مى كنند.
به نظر مى رسد كه علماى مذكور، خود را مجبور به پذيرش اين احاديث، مى دانند و از همين رو بايد ولادت و وجود امام مهدى عليه السلام را نيز بپذيرند.