پرسش
با عرض سلام و ادب شبهه قوی در ذهن بنده شکل گرفته لطفا راهنمایی بفرمایید اگر بعد از رسول خدا (ص) نیاز به امامت و جانشینی خاصه بوده است پس چرا حدود هزار و دویست سال امام زمان (عج) ما غایب است و ملجا و پناه مردم علمای دین (خلافت عامه) هستند و کسی هم از این بابت مشکلی ندارد. اختلافاتی در نظرات علما هست که در زمان یازده امام دیگر هم علمای دین اختلاف نظر داشته اند و مردم همیشه با این اختلافات زندگی کرده اند و دین دار هم بوده اند مثل زمان امام صادق (علیه السلام) که چهار مذهب رسمی اعلام میشود. اگر بفرمایید در زمان بعد از نبی (ص) خیلی از ابعاد دین تبیین نشده بوده است و در زمان یازده معصوم تبیین شده است لذا بعد از پیامبراکرم حتما جانشینی خاص نیاز بوده است عرض میکنم بعد از پیامبر هم اختلافات کمی نبوده است و خیلی از زمان رحلت نمیگذرد که مردم در وضو گرفتنی که هر روز شاهد آن بوده اند به اختلاف می‌افتند چه رسد به مسائل عمیق‌تر. خلاصه بعد از پیامبر اکرم(ص)نه زعامت تامی برای ائمه (علیهم السلام) ایجاد میشود نه مرجعیت دینی خاصی و جامعه مسلمین بعد از پیامبر اکرم (ص)همیشه درگیر اختلافات بوده است. خلاصه مطلب اینکه آنچه برای ضرورت وجود امام بیان میشود هیچوقت محقق نشده است و آنچه هم بر این دین و متدینین گذشته با نظرات ائمه (علیهم السلام) نبوده است. شاید به طور ناقص برای بیان مرادم بتوانم از این تعبیر استفاده کنم که ماوقع لم یقصد و ما قصد لم یقع فقط خواهش میکنم از این نکته گذر کنید که وجود امام منحصر به این فوائد نیست و اگر زعامت و مرجعیت دینی هم نداشته باشد، فواید زیاد دیگری دارد چون اصلا قانع کننده نیست برای اثبات جانشینی خاصه. و اگر بفرمایید آنچه تا امروز گذشته اتمام حجت صرف بوده است باز هم ضرورت وجود امام ثابت نمیشود باتشکر
پاسخ
آیت الله سید علی حسینی میلانی مدظله
بسمه تعالی
السلام علیکم
حق با شما است، همیشه اختلافات وجود داشته، و مردم پیروی از امام نکرده‌اند، اما آیا عدم پیروی مردم و اختلافاتشان دلیل بر عدم ضرورت وجود امام میشود؟ و اگر امام در بین نباشد حق با کدام طرف است؟ خیلی خوب است حضوراً گفتگو کنیم.
8860
مطرح شده توسط: امین صالحی
منو
منو
