تكذيب اين حديث ساختگى
تمامى احاديث اين چنينى بخارى و مسلم، جعلى و دروغ بوده و براى مخدوش نمودن وجهه امير مؤمنان على عليه السلام، كاستن از شأن وى و افزايش مقام و منزلت ابوبكر بن ابوقحافه، ساخته و پرداخته شده اند… .
براى تكذيب روايات اهل سنّت مبنى بر كافر مردن سرورمان حضرت ابوطالب عليه السلام، همين بس كه ابن سعد در الطبقات الكبرى مى نويسد:
واقدى براى من اين گونه نقل كرد: حضرت على عليه السلام فرمود:
لمّا توفّي أبو طالب أخبرت رسول الله صلّى الله عليه وآله، فبكى بكاءً شديداً; ثمّ قال: اذهب فاغسله وكفّنه وواره، غفر الله له ورحمه;
زمانى كه رسول خدا صلى الله عليه وآله را از درگذشت ابوطالب آگاه كردم، به شدّت گريست و فرمود: برو، غسل و كفن و دفن او را انجام ده! خدا او را بيامرزد و مورد رحمت خويش قرار دهد.
در اين هنگام عبّاس به ايشان عرض كرد: اى رسول خدا! آيا اميد دارى كه آمرزيده شود؟
پيامبر فرمود:
أي والله إنّي لأرجو له;
آرى، به خدا سوگند كه چنين اميدى دارم.
رسول خدا صلى الله عليه وآله تا چند روز بى آن كه از خانه خارج شود، به استغفار براى ابوطالب پرداخت.
واقدى مى گويد: ابن عبّاس گفت: رسول خدا صلى الله عليه وآله در مسير تشييع جنازه عمويش ابوطالب حاضر شد و فرمود:
وصلتك رحم وجزاك الله خيراً;
تو صله رحم را به جا آوردى، خداوند جزاى خيرت دهد.1
از اين گذشته، اهل بيت عليهم السلام بر سر ايمان حضرت ابوطالب عليه السلام، اتّفاق نظر دارند و همان گونه كه در جاى خود ثابت شد، اجماع اهل بيت، حجّت قطعى به شمار مى رود.
علماى اهل سنّت نيز به اجماع اهل بيت عليهم السلام در مسأله مذكور اشاره قرار كرده اند; به گونه اى كه در روضة الأحباب به نقل از جامع الأصول ابن اثير آمده است:
زعم أهل البيت أن أبا طالب مات مسلماً، والله أعلم بصحّته;
اهل بيت بر اين باورند كه ابوطالب، مسلمان از دنيا رفته است; اما خداوند بيش از هر كس ديگرى، از درستى اين امر آگاهى دارد.
خاطر نشان مى شود كه اهل سنّت، ادّعاى اطاعت و پيروى از اهل بيت عليهم السلام را مطرح مى كنند و اين موضوع را در كتاب هاى خود ـ به هنگام شرح حديث ثقلين و در ذيل حديث سفينه ذكر نموده اند; آن جا كه پيامبر خدا صلى الله عليه وآله فرمود:
مثل أهل بيتى كسفينة نوح…;
مثل اهل بيت من مانند كشتى نوح است… .
بنابراين، اگر در ادّعاى خود صادق باشند بى هيچ شكّ و ترديدى با اجماع اهل بيت عليهم السلام مبنى بر مؤمن بودن حضرت ابوطالب عليه السلام، مخالفتى نمى كنند.
البته بايد دانست كه احاديث مسلم در اين باب، خالى از تناقض نيست; به گونه اى كه حديث مذكور نشان مى دهد كه رسول خدا صلى الله عليه وآله پيش از روز قيامت، از ابوطالب شفاعت نموده و با نجات ابوطالب از سختى هاى عذاب، او را وارد ضحضاح جهنّم كرده است; در حالى كه حديث ابوسعيد به صراحت نشان مى دهد شفاعتى در حق ابوطالب، انجام نپذيرفته و از عذاب او كاسته نشده، بلكه پيامبر صلى الله عليه وآله آرزو كرده است كه ابوطالب در روز قيامت، از شفاعت ايشان برخوردار شود و با خروج از بدترين جايگاه هاى دوزخ، وارد ضحضاح گردد… .
بنابراين، برخى روايات مذكور، به صراحت از تخفيف عذاب و برخى ديگر از عدم حصول چنين تخفيفى، خبر مى دهند و بدين ترتيب، تناقض آشكار موجود در روايات مذكور، بر كسى پوشيده نيست.
1 . الطبقات الكبرى 1: 123 ـ 124.