به روايت جابر بن عبدالله انصارى
اين روايت را ترمذى به اِسناد خود چنين نقل مى كند: جابر بن عبدالله انصارى مى گويد:
در هنگام حج و در روز عرفه رسول خدا صلى الله عليه وآله را ديدم كه بر روى شتر قَصواى خود نشسته بود1 و اين چنين براى مردم سخنرانى مى كرد:
أيّها الناس! قد تركت فيكم ما إن أ خذتم به لن تضلّوا: كتاب الله وعترتي أهل بيتي؛2
اى مردم! من در ميان شما دو چيز را بر جاى مى نهم كه در صورت تمسّك به آن ها هرگز گمراه نخواهيد شد: يكى كتاب خدا و ديگرى عترت و اهل بيتم.
ابن ابى شيبه صاحب المصنف نيز به اِسناد خود از جابر بن عبدالله اين گونه روايت مى كند:
رسول خدا صلى الله عليه وآله فرمود:
إنّي تركت فيكم ما لن تضلّوا بعدي إن اعتصمتم به: كتاب الله وعترتي أهل بيتي؛
من در ميان شما دو چيز را باقى مى گذارم كه در صورت تمسّك به آن ها هرگز پس از من گمراه نخواهيد شد: يكى كتاب خدا و ديگرى عترت و اهل بيتم.
1 . قصواء: به شترى گفته مى شود كه اندكى از نوك گوشش را بريده اند. (ر.ك: المنجد).
2 . صحيح تِرمذى: 5 / 621.