2 . حصین بن نمیر

2 . حصین بن نمیر1
در منابع تاريخى، حصين بن نمير به طور مختصر معرفى شده است. او اهل شهر حَمْص، يكى از شهرهاى شام بوده است.2 مردم آن ديار ناصبى و دشمن اميرالمؤمنين و اهل بيت عليهم السلام بوده اند3 و حصين بن نمير هم پرورش يافته چنين شهرى بوده است.
طبرى مى نويسد:
كان على شرطة عبيداللّه;4
وى مسئول امنيّت شهر كوفه بود و بر حومه كوفه و جاده هاى منتهى به شهر نظارت داشت.
همان گونه كه پيش تر اشاره شد، حصين در اجراى نظارت بر شهر، اشخاص متعدّدى را دست گير نمود. برخى از جنايات وى به شرح زير است:
او كسى است كه حبيب بن مظاهر را در كربلا شهيد كرد.5
وى نخستين فردى است كه از جانب لشكر عمر سعد به طرف امام حسين عليه السلام و خيمه هاى ايشان تيراندازى كرد; چرا كه او رئيس تيراندازهاى لشكر بوده است.
او خبيثى است كه سرهاى مطهّر اهل بيت عليهم السلام را در اختيار گرفت و از كربلا به سوى شام برد! يزيد دستور داد سرها را نزد او حاضر كنند و از آنان درباره كيفيت قتل صاحبان سرها پرسيد. وقتى حاضر شدند و سرها را مقابل يزيد قرار دادند، او از آنان سؤالاتى كرد تا نوبت به حصين بن نمير رسيد. يزيد از او پرسيد: براى من تعريف كن و بگو حسين چگونه به قتل رسيد؟
حصين اوّل امان خواست; سپس پاسخ داد:
إعلم ـ أيّها الأمير! ـ أنّ الّذي عقد الرايات ووضع الأموال وجيّش الجيوش وأرسل الكتب وأوعد ووعد هو الّذي قتله;6
اى امير! كسى كه پرچم ها را برافراشت، اموال را در اختيار سپاه قرار داد و لشكريان را تجهيز كرد و در اين زمينه نامه هايى ارسال كرد و وعده داد و تهديد كرد، كسى است كه حسين را كشته است.
يزيد از اين پاسخ خشمگين شد و جلسه را ترك و به درون خانه رفت.
حصين بن نمير كسى است كه براى خارج كردن ابن زبير از خانه خدا و سركوب نمودن او، منجنيق را نصب نمود تا خانه خدا را بكوبد و كعبه را ويران كند.
سرانجام حصين بن نمير بعد از گذشت پنج يا شش سال از حادثه كربلا به همراه عدّه اى ديگر از اهل شام و شخصيت هايى كه همراه ابن زياد بودند، به دست مختار و يارانش كشته شدند و به اسفل السافلين فرستاده شدند.7

1 . در برخى منابع «حصين بن تميم» آمده است; لكن به نظر ما «حصين بن نمير» درست مى باشد.
2 . الإصابه: 2 / 80 ; البداية والنهايه: 8 / 239; الوافي بالوفيات: 13 / 56.
3 . معجم البلدان: 2 / 349، شماره 3914.
4 . تاريخ الطبري: 4 / 330. هم چنين ر.ك: الإرشاد: 2 / 69; مقتل الحسين عليه السلام (ابومخنف): 132; مثير الاحزان: 30.
5 . مناقب آل أبي طالب: 3 / 252; مقتل الحسين عليه السلام (ابومخنف): 143 ـ 145; الفتوح: 105 ـ 108 و منابع ديگر.
6 . نور العين فى مشهد الحسين عليه السلام: 70.
7 . الأمالى شيخ طوسى: 242.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *