“روی الصدوق فی التوحید عن ابن ولید عن الصفار و السعد معا ، عن ایوب بن نوح عن ابن ابی عمیر عن هشام بن سالم قال قال الصادق علیه السلام : “إن الله تبارك و تعالى ينقل العبد من الشقاء إلى السعادة و لا ينقله من السعادة إلى الشقاء.”(التوحید 358 چاپ جامعه مدرسین قم 1398 ق) و یوید هذا ما روی فی اسباب السعاده و اسباب الشقاوه ، فانه روی فی من زار الحسین عارفا بحقه ” و ان کان شقیا کتب سعیدا”و مثل هذه الروایه موجود ولکن مثل هذه الالفاظ لا یوجد فی مقابلتها فی اسباب الشقاوه. والله العالم الحقیقه. (حال با وجود دلایل فوق راهی برای شقاوت فرد سعید باقی می ماند ؟ چه روایت و دلیل نقلی بر این مسئله وجود دارد ؟)

پاسخ
آیت الله سید علی حسینی میلانی مدظله
بسمه تعالی
السلام علیکم
انسان مختار است ولکن اگر اختیار کند خروج از شقاوت را خداوند به قاعده لطف کمک می کند و اگر اختیار عکس کند چنین نخواهد بود.
6080
مطرح شده توسط: احمد رضا