على مرتضى عليه السلام همسر فاطمه زهرا سلام الله عليها
علامه حلّى رحمه الله فرمود:
پيامبر دخترش را به همسرى على عليه السلام در آورد كه فضيلت و برترى اين امر بر كسى پنهان نيست.
آرى، رسول خدا صلّى الله عليه وآله دخترش، حضرت صديقه طاهره، فاطمه زهرا سلام الله عليها را به ازدواج حضرت على عليه السلام در آورد. فضيلت اين ازدواج و دلالت آن بر برتر بودن آن حضرت بر هيچ كس پوشيده نيست، زيرا ادلّه اى وجود دارد كه بيان گر اين حقيقت است.
اين ادله بر پايه رواياتى است كه شيعه و سنى در اين زمينه نقل كرده اند.
اينك به طور كوتاه به برخى از آن ها اشاره مى كنيم:
نخست آن كه خداوند تعالى حضرت على عليه السلام و فاطمه سلام الله عليها را به ازدواج يك ديگر درآورد و به پيامبر خويش فرمان داد كه اين ازدواج شكل گيرد. آن جا كه به رسول خويش فرمود:
إنّي قد زوّجت فاطمة ابنتك من علي بن أبي طالب في الملأ الأعلى، فزوّجْها منه في الأرض;
من، در ملأ اعلى فاطمه، دختر تو را به ازدواج على بن ابى طالب درآوردم. پس تو نيز در زمين چنين كن.
دوم آن كه ابوبكر، عمر و ديگران از فاطمه سلام الله عليها خواستگارى كردند، اما رسول خدا صلّى الله عليه وآله به آنان پاسخ منفى داد و فرمود:
لم ينزل القضاء بعد;
هنوز حكمى در اين رابطه نازل نشده است.
سوم آن كه فاطمه سلام الله عليها از ابوبكر و عمر افضل و برتر است. بعضى از بزرگان و پيشوايان اهل سنت همانند مالك بن انس و ابوالقاسم سهيلى به اين حقيقت اعتراف كرده اند; زيرا حضرت فاطمه سلام الله عليها پاره تن رسول خدا صلّى الله عليه وآله است.
از سوى ديگر، حضرت على عليه السلام يگانه كفو و همتاى آن بانوى بزرگوار هستند; به طورى كه اگر حضرت على عليه السلام آفريده نمى شد، هيچ همتايى براى آن بانو نبود.
بنابراين، برترى حضرت على عليه السلام بر ابوبكر و عمر از اين ناحيه نيز ثابت است.1
حال اين سؤال مطرح مى شود كه آيا مى توان بقيه دختران پيامبر صلّى الله عليه وآله را بر فرض اين كه بپذيريم از صُلب آن حضرت باشند ـ با فاطمه سلام الله عليها مقايسه كرد؟
آيا عثمان ـ بر فرض اين كه داماد رسول خدا صلّى الله عليه وآله بوده و دو تن از دختران رسول خدا صلّى الله عليه وآله همسر وى بوده اند ـ با حضرت على عليه السلام قابل مقايسه است تا بتوان گفت: در برابر ازدواج ايشان با حضرت فاطمه سلام الله عليها، عثمان نيز با دختران پيامبر صلّى الله عليه وآله ازدواج كرده است؟
گذشته از برخوردى كه عثمان با رقيه نمود و رسول خدا صلّى الله عليه وآله2 را در شب وفات ام كلثوم به گونه اى آزار داد كه پيامبر صلّى الله عليه وآله، به او اجازه نداد براى دفن كلثوم در قبر او وارد شود. اين جريان را صاحبان صحاح شش گانه و سنن نقل كرده اند.3
1 . براى آگاهى بيشتر از روايات ذكر شده در اين ادله، ر.ك: مجمع الزوائد: 9 / 204، الرياض النضرة: 2 / 183، ذخائر العقبى: 29 ـ 31، كنز العمّال: 6 / 153، 7 / 113، فيض القدير: 2 / 215، 4 / 421، كنوز الحقائق: 29 / 124، الصواعق المحرقه: 74.
2 . به رغم اين كه در منابع اهل سنّت درود و صلوات پس از نام مبارك پيامبر خدا صلى الله عليه وآله به صورت ناقص (ابتر) آمده است، ما طبق فرمايش حضرتش، درود و صلوات را به صورت كامل و اسامى ائمّه معصوم عليهم السلام را با سلام آورده ايم.
3 . ر.ك: صحيح بخارى: 2/93، كتاب الجنائز، مسند احمد: 3 / 126، المستدرك على الصحيحين: 4 / 47، السنن الكبرى (بيهقى): 4 / 53 ، الإصابة: 4 / 489، عمدة القارى: 4 / 85.