سفيان ثورى

سفيان ثورى
يكى ديگر از اشخاص مهمى كه بسيارى از اسانيد روايت به او منتهى مى شود، سفيان ثورى است. وى از رجال صحاح ستّه است.1 اهل تسنن اين سفيان را نيز هم چون سفيان بن عيينه بزرگ شمرده و بسيار مى ستايند و از اين دو با عنوان «السفيانان» ياد مى كنند. سفيان ثورى به قدرى در نظر برخى بزرگ است كه به او لقب «اميرالمؤمنين في الحديث» داده اند! در تهذيب الكمال آمده است:
وقال شعبة، وسفيان بن عُيينة، وأبو عاصم النبيل، ويحيى بن معين وغير واحد من العلماء: سفيان أميرالمؤمنين في الحديث… ، وقال عباس الدوري: رأيت يحيى بن معين لايقدّم على سفيان في زمانه أحداً في الفقه، والحديث، والزهد وكلّ شىء… ،
وقال سفيان بن عيينة: أصحاب الحديث ثلاثة: ابن عباس في زمانه، والشعبي في زمانه، والثوري في زمانه.
وقال أبوقطن: قال لي شعبة: إنّ سفيان ساد الناس بالورع والعلم… .
قال الحافظ أبوبكر الخطيب: كان إماماً من أئمة المسلمين، وعلماً من أعلام الدين، مجمعاً على أمانته بحيث يستغنى عن تزكيته، مع الإتقان، والحفظ والمعرفة، والضبط، والورع والزهد… .
وقال محمّدبن سعد:إجتمعوا على أنّه توفّي بالبصرة سنة إحدى وستين ومائة;2
شعبه، سفيان بن عيينه، ابو عاصم نبيل، يحيى بن معين و تعدادى ديگر از عالمان گفته اند: سفيان ثورى در علم حديث اميرمؤمنان است. عباس دورى گفت: ديدم كه يحيى بن معين در زمان خود احدى را در فقه، حديث، زهد و امور ديگر بر سفيان مقدم نمى كرد.
سفيان بن عيينه نيز گفت: اصحاب حديث سه نفرند: ابن عباس در عصر خود، شعبى در عصر خود، و ثورى نيز در عصر خود. ابوقطن به نقل از شعبه گفت: سفيان سرآمد مردم در ورع و علم بود. حافظ ابوبكر خطيب گفت: او پيشوائى از پيشوايان مسلمانان بود و نشانه اى از نشانه هاى دين بود. چنان بر امانت دارى او اجماع كرده اند كه ديگر نيازى به ذكر استوارى شناخت، ضبط، ورع و زهد او نمى باشد. بر پيشوايى او اجماع دارند به جهت آن كه از تزكيه او همراه با اتقان، حفظ، معرفت، ضبط، وورع و زهدش صرف نظر كردند. او از رجال صحيح هاى شش گانه است و اجماع كردند بر اين كه وى در سال 161 در بصره درگذشت.

1. ر.ك: تهذيب التهذيب: 4 / 101 / ش 199.
2. تهذيب الكمال: 11 / 164169 / ش 2407.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *