تعداد کتب: 80
تعداد فصول: 241
تعداد موضوعات: 3091
بازدید صفحات: 9417635
تعداد دانلودها: 235802
تعداد جستجوها: 1843
تعداد بازدیدها از کتابخانه: 10600023
...

دیگر عناوین فصل:
آیه مودت
آیه مودت
محمّد بن بشار
راوى حديث از محمّد بن جعفر، شخصى به نام «محمّد بن بشار» است. او نيز از جمله كسانى است كه تعدادى از بزرگان جرح و تعديل در او خدشه كرده اند. ابن حجر او را در زمره كسانى آورده كه شخصيتشان محل ترديد است. هم چنين به تضعيف او توسط «فلاس» اشاره كرده و مى گويد كه يحيى بن معين نيز او را تضعيف كرده است. ابن حجر هم چنين از ابو داوود نقل مى كند كه گفت:
لولا سلامة فيه لتُرك حديثه;1
اگر در او سلامت نفس نبود، به يقين حديثش ترك مى شد.
ابو داوود در معناى اين گفتار مى نويسد:
يعنى: أنّه كانت فيه سلامة، فكان إذا سها أو غلط، يحمل ذلك على أنّه لم يتعمّد;2
او در نقل حديث درست كار بود. اگر سهوى و يا غلطى در نقل او وجود دارد، حمل مى شود بر اين كه اين غلط ها از روى عمد صورت نگرفته است.
در ميزان الإعتدال نيز آمده است:
كذّبه الفلاّس;
فلاس او را دروغ گو معرفى كرده است.
ذهبى هم چنين از دورقى نقل مى كند كه گفت:
كنّا عند يحيى بن معين، فجرى ذكر بندار، فرأيت يحيى لا يعبأ به ويستضعفه، ورأيت القواريري لا يرضاه;3
ما نزد يحيى بن معين بوديم كه از بندار سخن به ميان آمد. يحيى بن معين به وى توجه نكرد و او را تضعيف نمود. هم چنين ديدم كه قواريرى نيز از او راضى نيست.
بنابراين، روشن شد كه حديث طاووس از ابن عباس از نظر سندى ضعيف است و چنين حديثى براى احتجاج صلاحيت نداشته و نمى توان آن را به عنوان معارض مطرح كرد.
1. مقدّمة فتح الباري: 437. هم چنين ر.ك: تاريخ بغداد: 2 / 102. در كتاب فتح الملك العلى، صفحه 148، از دارقطنى نيز آمده است كه در شرح حال وى مى گويد: «ضعّفه عمرو بن علي الفلاس».
2. همان.
3. ميزان الإعتدال: 3 / 490 / ش 7269. هم چنين ر.ك: تاريخ بغداد: 2 / 102103; تهذيب الكمال: 24 / 516 / ش 5086 ; سير أعلام النبلاء: 12 / 148 / ش 52 ; تهذيب التهذيب: 9 / 62 / ش 87 .
راوى حديث از محمّد بن جعفر، شخصى به نام «محمّد بن بشار» است. او نيز از جمله كسانى است كه تعدادى از بزرگان جرح و تعديل در او خدشه كرده اند. ابن حجر او را در زمره كسانى آورده كه شخصيتشان محل ترديد است. هم چنين به تضعيف او توسط «فلاس» اشاره كرده و مى گويد كه يحيى بن معين نيز او را تضعيف كرده است. ابن حجر هم چنين از ابو داوود نقل مى كند كه گفت:
لولا سلامة فيه لتُرك حديثه;1
اگر در او سلامت نفس نبود، به يقين حديثش ترك مى شد.
ابو داوود در معناى اين گفتار مى نويسد:
يعنى: أنّه كانت فيه سلامة، فكان إذا سها أو غلط، يحمل ذلك على أنّه لم يتعمّد;2
او در نقل حديث درست كار بود. اگر سهوى و يا غلطى در نقل او وجود دارد، حمل مى شود بر اين كه اين غلط ها از روى عمد صورت نگرفته است.
در ميزان الإعتدال نيز آمده است:
كذّبه الفلاّس;
فلاس او را دروغ گو معرفى كرده است.
ذهبى هم چنين از دورقى نقل مى كند كه گفت:
كنّا عند يحيى بن معين، فجرى ذكر بندار، فرأيت يحيى لا يعبأ به ويستضعفه، ورأيت القواريري لا يرضاه;3
ما نزد يحيى بن معين بوديم كه از بندار سخن به ميان آمد. يحيى بن معين به وى توجه نكرد و او را تضعيف نمود. هم چنين ديدم كه قواريرى نيز از او راضى نيست.
بنابراين، روشن شد كه حديث طاووس از ابن عباس از نظر سندى ضعيف است و چنين حديثى براى احتجاج صلاحيت نداشته و نمى توان آن را به عنوان معارض مطرح كرد.
1. مقدّمة فتح الباري: 437. هم چنين ر.ك: تاريخ بغداد: 2 / 102. در كتاب فتح الملك العلى، صفحه 148، از دارقطنى نيز آمده است كه در شرح حال وى مى گويد: «ضعّفه عمرو بن علي الفلاس».
2. همان.
3. ميزان الإعتدال: 3 / 490 / ش 7269. هم چنين ر.ك: تاريخ بغداد: 2 / 102103; تهذيب الكمال: 24 / 516 / ش 5086 ; سير أعلام النبلاء: 12 / 148 / ش 52 ; تهذيب التهذيب: 9 / 62 / ش 87 .