فضل بن دُكين:
در احوالات ابونعيم فضل بن دُكيْن هم نوشته اند:
كان في أبي نعيم تشيع خفيف;1
ابونعيم اندكى از تشيع را دارا است.
ابونعيم از رجال كتب سته است، امّا علت اين كه در مورد وى چنين گفته اند، عبارتى است كه در مورد حبّ اميرالمؤمنين عليه السلام از وى نقل شده است. ذهبى از ابونعيم نقل مى كند كه وى گفته:
حبّ عليّ عبادة وخير العبادة ما كُتِم;2
دوستى على عليه السلام عبادت است و بهترين عبادت آن است كه در دل مخفى نگه داشته شود.
سوم كسانى كه با معاويه دشمنى داشته اند.
از نظر پيروان بنو اميه، حتى اگر كسى خلفا را به همان ترتيبى كه مورد قبول اهل سنّت است بپذيرد، امّا با معاويه مخالفت داشته باشد كه اين دشمنى را اظهار و يا حديثى را روايت كند كه بر وجوب بغض معاويه و بنو اميه و دشمنان اميرالمؤمنين عليه السلام دلالت داشته باشد، به تشيع متصف مى شود.
اصطلاح «فيه ادنى تشيع» گاه در مورد اين گروه از راويان به كار مى رود.


1 . همان: 10 / 151.
2 . همان. هم چنين ر.ك: تاريخ بغداد: 12 / 346.