عبدالرحمان بن عمرو شامى
نخستين راوى اين حديث از عرباض بن ساريه، عبدالرحمان بن عمرو است. وى راوى مشهور اين حديث است و بيشتر طُرُق اين حديث در سنن و ديگر كتاب ها به او ختم مى شود... در كتاب هاى حديث، فقط همين يك روايت از عبدالرحمان بن عمرو نقل شده است.
ابن حجر مى گويد: وى در كتاب هاى حديث، تنها به نقل يك روايت پيرامون موعظه پرداخته كه ترمذى، آن را صحيح دانسته است.
ابن حجر مى افزايد: حاكم نيشابورى در المستدرك على الصحيحين و ابن حبّان نيز آن حديث را صحيح دانسته اند. قطّان فاسى ادّعا كرده كه وضعيت عبدالرحمان، وضعيت شناخته شده اى نيست؛ بنابراين حديث وى، صحيح نيست.1
تا اين جا به بررسى راويان اين حديث از زبان عرباض پرداختيم.
اينك به اختصار به شرح حال راويان ديگرى مى پردازيم كه از اينان به نقل اين حديث پرداخته اند كه عبارتند از:
1 . خالد بن معدان،
2 . ضمرة بن حبيب،
3 . عبداللّه بن علاء بن زبر.


1 . همان: 6 / 215، شماره 4106.