جايگاه علم خدا
وَعَيْبَةِ عِلْمِهِ;
و (سلام بر) جايگاه دانش الهى.
ائمّه عليهم السلام جايگاه علم و دانش خدا هستند. واژه «عيبه» در زبان عربى بر مكان يا وسيله اى اطلاق مى شود كه براى نگه دارى چيزى تهيه مى شود. براى مثال، جامه دان، يا به اصطلاح امروز چمدان كه به مرور زمان چنين تلفّظ شده، براى نگه دارى لباس درست شده است.
اين كه ائمه عليهم السلام «عيبة علم اللّه» هستند كنايه از اين است كه آن حضرات مكان مناسب و شايسته براى حفظ علم خدا هستند و اين به دليل شدّت ارتباطى است كه بين خدا و آنان است كه اين ارتباط را ديگران ندارند; از اين رو علوم الهى فقط از ائمّه اهل بيت عليهم السلام منتشر شده و تنها خدا مقدار آن چه نزد آنان باقى است و به ديگران نرسيده مى داند.
گاهى در تعبيرات ديگر «مستودعة» نيز آمده است; يعنى به اذن خداوند متعال علم الهى در ائمّه عليهم السلام به وديعت نهاده شده است. اگر بنا شود كه مورد استفاده قرار بگيرد، نشر شود و به كسانى منتقل گردد، مركز علم همين جاست و بايد از همين جا برداشته شود.
بنابراين، علم خدا و حقايق همه امور به اذن خداوند متعال نزد ائمّه عليهم السلام است و كسى كه نياز دارد، بايد به همين جا مراجعه كند. اسرار و رموز قرآن، حقايق احكام و معارف دين در همه ابعاد نزد ائمّه عليهم السلام وجود دارد، در اين باره شواهد بسيارى از روايات مى توان برشمرد كه در موارد ديگر اين شرح ذكر شده است.
منو
منو